هم‌خط کردن تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا آغاز شد

پیش بینی می‌شود پروژه هفت مرحله‌ای هم‌خط کردن تلسکوپ فضایی جیمز وب سه ماه طول بکشد. تلسکوپ فضایی جیمز وب همچنان به برداشتن گام‌های بلند برای تبدیل شدن به رصدخانه‌ای عملیاتی ادامه می‌دهد.

تلسکوپ فضایی جیمز وب

به گزارش اورانوس و به نقل از اسپیس، مقامات ناسا 14 بهمن اعلام کردند  که اعضای گروه ماموریت روند سه ماهه هم‌خط کردن جیمز وب 10 میلیارد دلاری را که در 4 دی ماه 1400 پرتاب شد، آغاز کرده‌اند.

به گفته مقامات ناسا، در یک روز گذشته یا بیشتر، برای اولین بار، فوتون‌های ستاره‌های دور از کل تلسکوپ عبور کردند و توسط ابزار دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) وب شناسایی شدند. این به خودی خود لحظه بزرگی بود و زمینه را برای هم‌خط سازی فراهم می‌کند که بر داده‌های جمع آوری شده توسط NIRCam متکی است.

مقامات ناسا در به روز رسانی خود نوشتند: «این نقطه عطف اولین قدم از بسیاری از مراحل ثبت تصاویری است که در ابتدا فوکوس نشده هستند و از آنها برای تنظیم دقیق تلسکوپ استفاده می‌شود . این همان ابتدای فرآیند است، اما تاکنون نتایج اولیه با انتظارات و شبیه‌سازی‌ها مطابقت داشته.»

آینه اصلی وب به عرض 6.5 متر از 18 بخش شش ضلعی تشکیل شده است که در پیکربندی فشرده‌ای پرتاب شده و پس از رسیدن تلسکوپ به فضا باز می‌شود. فرآیند هم‌خطی باعث می‌شود که هر 18 آینه به عنوان سطح جمع آوری نور واحد کار کنند، که بسیار شگفت‌انگیز است. آینه ثانویه تفجو (تلسکوپ فضایی جیمز وب) به قطر 74 سانتی‌متر است. فاصله کانونی این تلسکوپ 131.4 متر است و نسبت کانونی آن f/20.2 است.

برای با هم به عنوان یک آینه کار کردن، 18 بخش آینه اصلی تلسکوپ باید با کسری از طول موج نور – تقریباً 50 نانومتر – با هم تطابق داشته باشند. برای در نظر گرفتن این موضوع، اگر آینه اصلی وب به اندازه ایران بود، هر بخش به اندازه استان سمنان بوده و گروه باید ارتفاع آن بخش‌های به اندازه استان سمنان را با یکدیگر با دقت 3.5 سانتیمتر در یک ردیف قرار دهد.

هفت مرحله در فرآیند هم‌خط کردن تلسکوپ فضایی جیمز وب وجود دارد که بر روی عکسبرداری از ستاره درخشان HD 84406 کلید می‌خورد. گروه ماموریت از این ستاره با هر یک از 18 بخش آینه عکس می‌گیرد، سپس از آن اطلاعات برای جابجایی بخش‌ها به موقعیت مناسب خود استفاده می‌کند.

ناسا وب را جانشین تلسکوپ فضایی هابل می‌داند که از اردیبهشت 1368 به دور زمین می‌چرخد. در حالی که هابل کیهان را عمدتاً در نور مرئی و فرابنفش می‌بیند، با این حال، سکوی تازه پرتاب شده روی مادون قرمز متمرکز خواهد شد – طول موج‌هایی که ما به عنوان گرما احساس می‌کنیم.

برای انجام این کار، اپتیک و چهار ابزار علمی وب باید بسیار سرد بمانند. کم‌ترین انتشار گرما می‌تواند سیگنال‌های ضعیفی را که رصدخانه برای مطالعه آنها طراحی شده بود، ازبین ببرد. بنابراین وب از آفتابگیر بزرگ پنج لایه‌ای برای جلوگیری و پراکنده کردن تشعشعات خورشیدی استفاده می‌کند و در نقطه لاگرانژ 2 زمین-خورشید که نقطه پایدار گرانشی در 1.5 میلیون کیلومتری سیاره ما مستقر شده که به وب اجازه می‌دهد به طور موثر در تمام مدت از آن سپر استفاده کند.

هم‌خطی گام نهایی در سفر وب به وضعیت عملیاتی نیست. گروه مأموریت همچنین باید چهار ابزار علمی تلسکوپ را راه‌اندازی کند. اعضای گروه گفته‌اند که انتظار می‌رود این کار تا اواسط تیر ماه 1401 کامل شود و در آن زمان وب ماموریت علمی مورد انتظار خود را آغاز خواهد کرد. در طی آن ماموریت، این رصدخانه اولین ستاره‌ها و کهکشان‌های جهان را مطالعه می‌کند، اتمسفر فراسیارات مجاور را برای یافتن مواد شیمیایی جذاب مورد بررسی قرار می‌دهد و انواع دیگر تحقیقات با تاثیر بالا را انجام می‌دهد.

 

درباره ی علی آزادگان

ستاره‌شناس آماتور، معلم نجوم، فیزیک‌دان، نویسنده و مترجم، عکاس و دانشجوی دکتری تخصصی اپتیک

مطلب پیشنهادی

سیاره پروکسیما بی

آیا زمان ارایه تعریف جدیدی از “سکونت‌پذیر” فرا رسیده است؟

وقتی سعی می‌کنید چیز جدیدی را بیآموزید، همه چیز از ساده به پیچیده تغییر می‌کند. …

دیدگاهتان را بنویسید