در 20 اردیبهشت 1399، کاوشگر خورشیدی پارکر طولانی‌ترین ماموریت رصد علمی خود را آغاز کرد. این کاوشگر ماموریت خود را زمانیکه در فاصله 100 میلیون کیلومتر از سطح خورشید قرار داشت آغاز کرد که این فاصله 63 میلیون کیلومتر دورتر از رویاویی‌های دیگر کاوشگر با خورشید بوده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست (اصلاح و ویرایش از اورانوس)، این ماموریت در ادامه رصدهای اولیه کاوشگر خورشیدی پارکر آغاز شده است. آن مشاهدات چرخش قابل توجهی از باد خورشیدی و پدیده باد خورشیدی را که بسیار دورتر از خورشید اتفاق می‌افتد، نشان دادند. پارکر طی این ماموریت توسط ابزارهایش داده‌های جدیدی را تا اول تیر جمع آوری خواهد کرد.
این کاوشگر در تاریخ 18 خرداد به نزدیک‌ترین فاصله خود از خورشید (حضیض خورشیدی) خواهد رسید. چندی پیش پارکر در چهارمین ملاقات خود با خورشید موفق به شکستن رکوردهای پیشین خود و رصد شد. در چهارمین ملاقات خود با خورشید در حضیض مداری‌اش، پارکر حدودا در فاصله 18.7 میلیون کیلومتری از سطح خورشید قرار داشت و در آن زمان رکورد جدیدی از قرار گرفتن یک شیء ساخته دست انسان به خورشید، ثبت کرد.
این حضیض خورشید نامیده می‌شود، رسیدن کاوشگر به نزدیک‌ترین فاصله ممکن با خورشید است که برای چهارمین بار این کار توسط پارکر در حالی که حدود ۱۸.۷ میلیون کیلومتر بالاتر از سطح خورشید بود، انجام شد. سرعت این کاوشگر در هنگام انجام این کار ۳۹۳ هزار کیلومتر بر ساعت بود.
پس از ملاقات با خورشید این کاوشگر برای نخستین بار به سرعت و طی پروازی برون مرزی (outbound flyby) از کنار سیاره زهره عبور خواهد کرد و در همان زمان کاوشگر خورشیدی پارکر سومین کمک گرانشی زهره را دریافت خواهد کرد. این موضوع به پارکر اجازه خواهد داد بخشی از انرژی مداری خود را به بیرون منتشر کرده و در مدار بعدی به خورشید نزدیک‌تر شود.
در مکانیک مداری و مهندسی هوافضا کمک گرانشی به استفاده از حرکت نسبی و گرانشی سیاره یا دیگر ساختارهای آسمانی برای تغییر مسیر و تغییر سرعت فضاپیما گفته می‌شود. به‌طور معمول این کار برای صرفه جویی در سوخت، زمان و هزینه انجام می‌شود. از کمک گرانشی می‌توان برای افزایش یا کاهش شتاب و برنامه‌ریزی برای تغییر مسیر فضاپیما استفاده نمود.
هنگامیکه پارکر در ارتفاع تقریباً 830 کیلومتری بالاتر از سطح سیاره زهره قرار گیرد، شاهد خورشید گرفتگی ۱۱ دقیقه‌ای مختصری در طول مانور خود خواهد بود. در این پرواز هر چهار مجموعه ابزار این کاوشگر اطلاعات مربوط به محیط نزدیک سیاره زهره و سمت شب سیاره را جمع آوری خواهند کرد.
نور رئوفی (Nour Raouafi) دانشمند پروژه کاوشگر خورشیدی پارکر از آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جانز هاپکینز گفت: ما فرصتی عالی پیش رو داریم تا بتوانیم مشاهده کنیم در این مناطق از تاج خورشید چه می‌گذرد. در حالی که هدف اصلی درک اسرار تاج خورشید و باد خورشیدی جوان نزدیک به خورشید است، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد می‌توانیم با بررسی کاوشگر در مدار اطلاعاتی درباره اتفاقاتی که اطراف خورشید رخ می‌دهد باخبر شویم. می‌توانیم این داده‌ها را گردآوری کرده و ببینیم چه اطلاعات جدیدی در اختیارمان قرار می‌دهند.
کاوشگر خورشیدی “پارکر” اولین کاوشگری است که به ستاره‌ای نزدیک شده است. آژانس فضایی آمریکا(NASA) در تاریخ ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ نخستین کاوشگر خورشیدی خود را سوار بر موشک Delta IV متعلق به اتحادیه پرتاب‌های آمریکا (ULA) روانه مدار خورشید کرد تا بخش‌هایی از رازهای سر به مهر این ستاره را افشا کند. پارکر در ملاقات‌های بعدی خود با خورشید تا سال 1404 همچنان به شکستن رکوردهای خود ادامه خواهد داد تا در نهایت خود را به فاصله شش میلیون کیلومتری سطح خورشید برساند.
