کمی پس از پرتاب مریخ 2020 و مریخ‌نورد پشتکار ، اشکال در فضاپیما بوجود آمد که موجب قرار گرفتن آن در حالت ایمنی شد.
به گزارش اورانوس و به نقل از ناسا، گروه کنترل مریخ‌نورد پشتکار ناسا اطلاعات دقیق فضاپیما را پس از پرتاب دریافت کرده و موفق شده که فرمان‌هایی را نیز به فضاپیما مخابره کند. فضاپیما پس از پرتاب با دو مشکل فنی جزئی مواجه شده.
مشکل اول در ارتباط با فضاپیما بوجود آمد. بلافاصله پس از پرتاب به دلیل نزدیکی به زمین پایگاه‌های ارتباط زمین توسط فضاپیما اشباع شدند. این مشکل در دیگر ماموریت‌های بین سیاره‌ای مانند مریخ‌نورد کنجکاوی در سال 1390 نیز دیده شده بود. گروه با انجام تنظیماتی در گیرنده‌ها و کمی منحرف کردن آنتن‌های گیرنده از فضاپیما توانستند سیگنال‌های دریافتی را به بازه قابل قبولی محدود کنند.
مشکل دوم اتفاقی گذرا بود که مربوط به دمای فضاپیما است. فضاپیما از مدار فرئون مایع برای انتقال گرمای مرکز فضاپیما به رادیاتورهایی که در سطح خارجی قرار دارند استفاده می‌کند. گروه کنترل فضاپیما، دمای ورودی گرم به رادیاتورها و خروجی سرد از رادیاتورها را نظارت می‌کند. زمانی که فضاپیما وارد سایه زمین شد، به دلیل ناپدید شدن خورشید، دمای خروجی رادیاتور افت کرد. این رخداد موجب شد که اختلاف دمای بین ورودی و خروجی افزایش یابد. این تفاوت دمای موقت موجب ایجاد اعلام خطر و قرار گرفتن فضاپیما در حات انتظار (Standby) شد که از آن با عنوان حالت ایمن (Safe Mode) یاد می‌شود.
گروه شبیه‌سازی چنین رخدادی را پیش‌بینی کرده بود اما امکانات آزمایش چنین حالتی روی زمین فراهم نبود. این اتفاق قبلا هم رخ نداده بود تا جزئیات اطلاعاتی آن در دسترس باشد زیرا مسیر پرواز کنجکاوی از سایه زمین نمی‌گذشت. ناسا اختلاف دمایی که موجب اعلام خطر شود را بسیار محطاطانه در بازه کوچکی قرار داد. فلسفه این کار بر این اساس بود که بهتر است که فضاپیما به حالت ایمنی غیر ضروری برود تا اینکه اعلام خطری ضروری را نادیده بگیرد. حالت ایمنی وضعیتی پایدار و مقبول برای فضاپیماست و هیچ مشکلی برای فضاپیما ایجاد نمی‌کند.
با درک دلایل دو اشکال بوجود آمده برای مریخ 2020 و مریخ‌نورد پشتکار ، گروه عملیات‌های لازم برای خارج کردن فضاپیما از حالت ایمنی به حالت عادی را انجام داده و اکنون فضاپیما در حالت عادی قرار دارد.
