یکی از جالب‌ترین ستاره‌های متغیر، اُمیکرون-قیطس، یا همان ستاره میرا پس از رسیدن به حداکثر قدر 2.3 در اواخر مرداد ماه، اکنون به آسانی در آسمان شب قابل مشاهده است.
این ستاره، همچنین به نام میرا (Mira)، به معنی “فوق العاده” شناخته می‌شود ، اکنون دوباره در حال کم‌نور شدن است. اما این ستاره در اوایل شب طلوع می‌کند و این فرصت خوبی برای بسیاری است که جستجویش کنند.
ستاره میرا متغیری بلند-دوره با محدوده قابل توجه است. می‌تواند در درخشان‌ترین حالت به قدر دوم برسد، مانند تابستان امسال، اما سپس به قدر 9 یا 10 افت می‌کند که فقط با دوربین دوچشمی یا تلسکوپ قابل مشاهده است.
کل این چرخه از قله تا قله دیگر حدود 332 روز یا تقریبا 11 ماه طول می‌کشد. میرا درخشان‌ترین ستاره متغیر در رده خود است.
بازه نهایی قدر رصد شده ستاره میرا 1.7 در حداکثر آن و 10.1 در حداقل است. این ستاره در فاصله 420 سال نوری از زمین قرار دارد.
آخرین برآوردها (اواسط شهریور) میرا را با قدر 3 نشان داد، بنابراین تقریباً نیمی از درخشش زمان حداکثر قدر خود را از دست داده. طی ماه‌های آینده، میرا کاملا به زیر حد قابل مشاهده با چشم غیر مسلح خواهد رسید.
پس فرصتی عالی برای دنبال کردن این کاهش قدر دارید تا ببینید تا چه مدت می‌توانید آن را تنها با چشمان خود ببینید، و سپس به تماشای کم نور شدن آن از طریق دوربین دوچشمی بپردازید.
میرا در صورت فلکی قیطس (Cetus)، هیولا دریایی قرار دارد. در اواسط شهریور، ساعاتی پس از غروب خورشید طلوع می‌کند و روز به روز هم زودتر طلوع می‌کند. در اغلب نرم‌افزارهای نجومی می‌توانید مکان آن را همراه بقیه ستاره‌های اطرافش برای مقایسه قدرشان را بیابید.
گفته می شود که تغییرپذیری میرا برای اولین بار توسط ستاره شناس دیوید فابریسیوس مشاهده شد که در سال 975 شمسی آن را با نواختر اشتباه گرفت. با این حال ، نام آن نشان می‌دهد که ستاره‌شناسان باستانی باید از عملکرد ستاره‌ای آن مطلع بوده باشند.
