دو بخش اساسی ماموریت هندی‌ها به ماه از یکدیگر جدا شدند تا حساسترین بخش ماموریت آغاز شود.
دوشنبه 11 شهریور 1398 ماموریت چاندرایان-2 (Chandrayaan-2) به دو فضاپیما تقسیم شد، مدارگردی که حدود یک سال به دور قطبهای ماه خواهد گشت و ماه‌نشینی که هفته آینده اولین تلاش هند برای فرود روی ماه خواهد بود.
انیمیشنی از پرتاب و مراحل فرود ماموریت چاندرایان-2
سازمان تحقیقات فضایی هند اظهار کرده که هر دو بخش مدارگرد و ماه‌نشین چاندرایان-2 سالم‌اند. جدایی دو بخش ماموریت ساعت 12 و 15 دقیقه رخ داد و هر دو فضاپیما در مدار جداگانه خود در گردش هستند.
چاندرایان-2 حدود یک ماه پیش پرتاب شد و مسیر طولانی‌تر را به سوی ماه انتخاب کرد. 29 مرداد در مدار ماه قرار گرفت و از آن زمان کارشناسهای ماموریت مشغول انجام مانورهای لازم هستند تا فضاپیما را به سوی قطب جنوب ماه راهی کنند.
بخش مدارگرد ماموریت بر اساس ماموریت چاندرایان-1 ساخته شده که توانست در دهانه‌های تاریک قطب جنوب ماه یخ آب کشف کند. این فضاپیما هشت ابزار علمی به همراه خود دارد، دو دوربین، ابزارهایی برای شناسایی عناصر در سطح سنگی ماهو محاسبه مقدار یخ آب موجود در آنها و ابزاری برای اندازه‌گیری پرتو ایکس تابشی از خورشید.
ماه‌نشین نیز به تنهایی آماده می‌شود تا با کنترل نهایی اجزای خود و انجام تصحیحات نهایی به سوی محل فرود خود برود. لحظه سرنوشت‌ساز ساعت 00:55 روز شنبه 16 شهریور خواهد بود. پس ار 15 دقیقه فرود که همراه با کار موشکهای کند کننده فرود خواهد بود، ماه‌نشین بر سطح ماه، جایی بین دو دهانه برخوردی فرود خواهد آمد. این محل جنوبی‌ترین نقطه‌ای است که تابحال دست‌سازی از انسانها آنجا فرود آمده. این محل در امتداد کشفیات چاندرایان-1 خواهد بود تا به جستجوی یخ آب بپردازد.
فرود روی ماه در ابتدای روز ماهی خواهد بود تا ماه‌نشین بتواند حداکثر داده‌های ممکن را قبل از آغاز شب بسیار سرد ماه و از کار افتادن گرد آورد.
ماه‌نشین که “ویکرام” (Vikram) نام دارد سه آزمایش انجام خواهد داد. یکی مطالعه یونوسفر ماه خواهد بود، یکی دیگر مطالعه دما در 10 سانتی‌متر از سطح ماه خواهد بود و دیگری نیز مطالعه ماه‌لرزه‌ها خواهد بود. ماه‌نشین همراه خود بازتابگر لیزری نیز دارد که حتی مدتها بعد از پایان ذخیره انرژی آن برای اندازه گیری دقیق فاصله ماه از زمین به کار خواهد آمد.
ویکرام ماه‌نوردی به نام پراگیان (Pragyan) هم به همراه خود دارد که وزن آن 27 کیلوگرم است. این ماه‌نورد 4 ساعت پس از فرود از مقر خود بیرون خواهد آمد. پراگیان دو ابزار به همراه خود دارد تا عناصر اطراف محل فرود را شناسایی کند.
اگر فرود موفقیت‌آمیز باشد، اولین فرود آهسته‌ی هندی‌ها روی ماه خواهد بود و پس از اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا و چین چهارمین کشوری خواهد بود که به این‌کار موفق شده.
